24 februari 2024
Scabiës (of schurft) bij mensen is een relatief goedaardige aandoening. Het is een huidinfectie die jeuk veroorzaakt. Schurft wordt veroorzaakt door een huidparasiet die tot de familie van de mijtachtigen behoort (sarcoptes scabiei, de schurftmijt).
Schurft wordt veroorzaakt door een huidparasiet die tot de familie van de mijtachtigen behoort (sarcoptes scabiei, de schurftmijt).
Schurft komt voor in geïsoleerde gevallen of als periodieke epidemieën, met name in woongemeenschappen (ziekenhuizen, rusthuizen, psychiatrische instellingen, gevangenissen, enz.). De aandoening komt tegenwoordig zeer vaak voor en de onwetendheid erover bevordert talloze besmettingen die we met een vroege diagnose zouden kunnen vermijden. Ze treft alle sociale kringen en alle continenten en hangt niet af van factoren die met hygiëne te maken hebben. De wereld telt elk jaar ongeveer 300 miljoen gevallen van schurft.
Schurft is een meldingsplichtige ziekte bij “collectieve uitbraken”. Bij meer dan één geval dient dit gemeld te worden aan het Departement Zorg. Een collectieve scabies vereist immers een gecoördineerde aanpak.
De parasiet is onmogelijk met het blote oog waar te nemen.
Het bevruchte vrouwtje graaft een gangetje en verbergt zich zo in de huid om er zich te voeden en haar eitjes te leggen. Een allergische reactie zorgt ervoor dat haar uitwerpselen jeuk veroorzaken.
De mijt overleeft 1 tot 3 maanden in haar gastheer.
De overdracht vindt voornamelijk plaats via rechtstreeks menselijk contact, van huid op huid: bij gewone schurft door langdurig rechtstreeks huidcontact (minstens 15 min.). Een besmette persoon is vanaf de incubatiefase besmettelijk.
De overdracht is ook mogelijk door onrechtstreeks contact via wasgoed, beddengoed, inerte oppervlakken (5% van de gevallen).
Scabies Norvegica (scabies crustosa, hyperkeratotische schurft), is een zeer besmettelijke, gelukkig zeer zeldzame vorm van scabies (ooit in Noorwegen voor het eerst beschreven) die voorkomt bij bepaalde personen (personen met een afweerstoornis, patiënten die immunosuppressiva gebruiken, patiënten met zenuwaandoeningen, verlammingen of bewegingsbeperkingen,… ). Het wordt gekenmerkt door dikke, witte schilfers en korsten. De talloze huidschilfers zitten vol mijten en jongere mijtenstadia. Door het krabben kunnen de met schurftmijt beladen huidschilfers door de kamer dwarrelen en anderen besmetten (verzorgers, medepatiënten, bezoekers, huishoudelijk personeel). Bij scabies norvegica gelden reeds vanaf 1 geval strengere maatregelen die moeten besproken worden met de diensten infectieziektepreventie van de bevoegde overheden.
De voornamelijk klinische diagnose is moeilijk. Ze berust op het feit dat er jeuk is die ’s avonds en ’s nachts opflakkert, op de plaats van de letsels en op de wetenschap dat er contact is geweest (omdat er in de omgeving sprake is van jeuk).
Schurft is een goedaardige, te genezen kwaal die echter niet spontaan geneest.
De individuele behandeling moet absoluut gepaard gaan met een behandeling van het besmette wasgoed. In een leefgemeenschap moet iedereen worden behandeld.
Kledij, badhanddoeken en beddengoed moeten op 60 °C of meer worden gewassen en daarna nog eens de dag na de behandeling. Alleen recent gebruikt wasgoed (de laatste 8 dagen) moet worden behandeld. Het is niet nodig de hele inhoud van uw kleerkasten te wassen !
Wasgoed en voorwerpen die niet op 60 °C of meer mogen worden gewassen (dekens en kussens) moeten gedurende 3 tot 7 dagen in een gesloten plastic zak worden bewaard.
Ondanks een efficiënte behandeling kunnen de schurftsymptomen en -letsels meerdere weken aanhouden. De jeuk kan zelfs tijdelijk erger worden. Breng de patiënt hiervan op de hoogte om te vermijden dat hij onnodig geneesmiddelen gaat gebruiken.
De jeuk kan meerdere weken aanhouden. Hij kan worden verlicht met antihistaminica en topische corticosteroïden in een lage dosis.
Door de standaardvoorzorgen te volgen, in het bijzonder het wassen van de handen, kan men de overdrachtsketen van de parasitose doorbreken.
Maatregelen te bespreken met de diensten infectieziektepreventie van de bevoegde overheden, bijvoorbeeld:
Het personeel aanmoedigen om zijn huisarts of een dermatoloog te raadplegen zodra de typische symptomen verschijnen.
Elke persoon die een van deze symptomen vertoont, moet zo spoedig mogelijk worden behandeld. Deze persoon kan het werk hervatten na het begin van de behandeling in geval van gewone schurft.
De besmetting kan het voorwerp uitmaken van een verzoek tot schadevergoeding voor beroepsziekten (“open” systeem). Daarvoor moet een afspraak worden gemaakt bij de arbeidsarts.